همۀ ما بارها و بارها برای درس، کار و زندگی برنامهریزی میکنیم؛ اما معمولاً برنامههایمان به نتیجهای نمیرسند. در واقع ما برنامهریزهای خوبی هستیم اما خیلی در عمل کردن موفق نیستیم! یک برنامۀ عملی و قدرتمند همیشه با داشتن یک هدف مشخص در ذهن ما شروع میشود. برنامۀ خوب، شما را از هر کجا که هستید به سمت تحقق اهدافتان هول میدهد. امروز میخواهیم که راز و رمز یک برنامۀ موفق را به شما یاد بدهیم. فرقی نمیکند دنبال برنامهریزی تحصیلی هستید یا میخواهید به زندگی خودتان سر و سامان بدهید. اینجا به شما میگوییم که یک برنامه موفق چه ویژگیهایی دارد و برای برنامهریزی چهکار باید بکنید.
فهرست مطالب
- 1 - بخش اول برنامهریزی: نوشتن برنامه
- بدانید که چه کاری میخواهید انجام دهید!
- از آخر به اول برگردید!
- در برنامه ریزی واقعبین و مشخص باشید!
- نقاط هدف برای هر مرحله را تعیین کنید!
- کارهای بزرگ را به تکههای کوچکتر خُرد کنید!
- لیست زمانبندی شده تهیه کنید!
- برای همهچیز جدول زمانبندی داشته باشید!
- مراحل کار را ترسیم کنید!
- وقتی کاری انجام شد آن را خط بزنید!
- همه چیز را یادداشت کنید!
- تا رسیدن به هدف نهایی متوقف نشوید!
- اگر لازم است زمانبندی را تغییر دهید اما هرگز از هدفتان دست برندارید!
- 2 - بخش دوم برنامهریزی: مدیریت زمان
- برای خودتان یک برنامهریز پیدا کنید!
- لیست کارهای انجام شده را دور بریزید!
- محدود کردن زمان را یاد بگیرید!
- تفریح و استراحت خود را هم برنامهریزی کنید!
- آخر هفته وقت کار کردن نیست!
- هر روزتان با روز دیگر متفاوت باشد!
- برای مشکلات هم فکری بکنید!
- با خودتان مهربان و منعطف باشید!
- ارتباط خود را با دنیای مجازی قطع کنید!
- 3 - بخش سوم برنامهریزی: حفظ انگیزه
- 4 - بخش چهارم برنامهریزی: مشخص کردن هدف
- 5 - سخن آخر
بخش اول برنامهریزی: نوشتن برنامه
مهمترین قسمت برنامه ریزی نوشتن خود برنامه است. در ادامه مراحل نوشتن برنامۀ موفق را بررسی میکنیم و نکاتی را میگوییم که حسابی بهدردتان میخورد.بدانید که چه کاری میخواهید انجام دهید!
از آخر به اول برگردید!
هدف نهایی خودتان را مشخص کنید و تمام کارهایی را که برای رسیدن به این هدف لازم است انجام دهید لیست کنید. با توجه به هدفی که دارید ممکن است چند سناریو را در نظر بگیرید و راههای مختلفی را برای رسیدن به آن پیدا کنید. بعد از اینکه مشخص کردید که چه کارهایی باید انجام بدهید، آنها را به مراحل عملی و شدنی تقسیم کنید تا رسیدن به آن آسانتر شود. یک نکته را هم به خاطر داشته باشید؛ برای رسیدن به هدف ممکن است لازم باشد تغییراتی در برنامهتان بدهید. پس انعطافپذیر باشید! بهطور کلی اهداف شما باید ویژگیهای زیر را داشته باشند تا برنامهتان پیش برود: مشخص: اهداف شما باید مشخص باشند؛ یعنی بدانید که قرار است به چه چیزی برسید. قابل اندازهگیری: باید بتوانید روند پیشرفت کار را اندازهگیری کنید تا بدانید چند درصد از هر مرحله انجام شده است. شدنی: مراحل رسیدن به هدفتان باید قابل دسترس و شدنی باشند. مرتبط: هدفی که انتخاب میکنید به زندگی یا کار شما مربوط باشد. زمانمند: شما باید وقت کافی برای رسیدن به هدفتان و مراحل رسیدن به آن را داشته باشید.در برنامه ریزی واقعبین و مشخص باشید!
نقاط هدف برای هر مرحله را تعیین کنید!
یکی از روشهایی که در مسیر برنامهریزی کمک زیادی به شما میکند، تعیین نقاط هدف است. یعنی مشخص کنید در یک بازه زمانی چقدر کار باید انجام دهید. از نقطه پایان شروع کنید؛ مرحلهبهمرحله به عقب بیایید و در فواصل زمانی معین، نقاطی را مشخص کنید که باید بخشی از کار را تا آنجا انجام داده باشید. مزیت این کار این است که به شما حس خوبی میدهد و انگیزه شما را حفظ میکند. روند پیشرفت کار را میبینید و برای احساس موفقیت نیازی نیست تا پایان برنامه صبر کنید. با رسیدن به هر نقطه هدف، بخشی از برنامه تکمیل شده است. فاصلۀ این نقاط را خیلی زیاد انتخاب نکنید. دو هفته فاصله بین نقاط، بسیار کارساز است. خب باز هم برویم سراغ پایاننامه! در این پروژه میتوانید نقاط هدف خودتان را اتمام هر فصل انتخاب کنید، ولی بهتر است که به جای یک فصل، نقاط را نوشتن تعداد مشخصی کلمه تعیین کنید. مثلا هر دو هفته 2500 کلمه. چون رسیدن به این هدف خیلی راحتتر و سریعتر از اتمام یک فصل است. پس در انتخاب این نقاط به خودتان سخت نگیرید. هروقت هم یکی را انجام دادید به خودتان جایزه بدهید!کارهای بزرگ را به تکههای کوچکتر خُرد کنید!
همانطور که میدانید سنگ بزرگ علامت نزدن است! انجام بعضی از وظایف یا نقاط هدف نسبت به بقیه میتواند سختتر و دلهرهآورتر باشد. اگر حس میکنید هدفی که انتخاب کردید سخت و سنگین است آن را به قسمتهای کوچکتری تقسیم کنید. اینطوری احساس اضطراب کمتری دارید و وظایفتان هم قابل کنترلتر میشوند. برای مثال پیشینۀ پژوهش، معمولاً سختترین قسمت یک پایاننامه است، چون پایه و اساس کار شما را تشکیل میدهد. برای نوشتن پیشینۀ پژوهش باید قبل از شروع پایاننامه تحقیقات زیادی را انجام دهید، آن را تجزیهوتحلیل کنید و در نهایت بنویسید. این ترکیب واقعاً ترسناک به نظر میرسد! اما به جای اینکه همه این کارها را باهم انجام دهید آن را به سه قسمت تقسیم کنید. تحقیق، تجزیهوتحلیل و نوشتن. حتی میتوانید تقسیمبندی را از این هم کوچکتر کنید؛ خواندن کتابها و مقالات خاص برای تحقیقات یا زمانبندی برای تجزیهوتحلیل و نوشتن آنها. به این ترتیب شما یک کار بزرگ، که در نگاه اول سخت و طاقتفرساست را به کارهای کوچکتری تقسیم کردید که انجام آنها راحتتر است.لیست زمانبندی شده تهیه کنید!
برای همهچیز جدول زمانبندی داشته باشید!
اگر برای وظایفتان زمانبندی نداشته باشید قطعاً مدیریت زمان از دستتان خارج میشود. باید برای انجام کارها، محدودیت زمانی بگذارید وگرنه ممکن است هیچ وقت به پایان نرسند! مهم نیست چه کاری را برای کدام قسمت برنامهریزی در نظر گرفتید؛ برای انجام آن یک زمان را مشخص کنید. مثلاً اگر میدانید خواندن 2 هزار کلمه تقریبا 1 ساعت زمان نیاز دارد و شما قرار است یک مقاله 10 هزار کلمهای بخوانید، برای این کار در جدول زمانبندی 5 ساعت زمان در نظر بگیرید. در این مدت باید حداقل دو وعده غذایی و چند دقیقه برای استراحت را حساب کنید. بالاخره مغر هم از کار مداوم خسته میشود! پیشنهاد ما این است که 1 ساعت هم به آن زمانی که حساب کردهاید، اضافه کنید؛ آن هم برای کارهای پیشبینی نشده است.مراحل کار را ترسیم کنید!
وقتی لیست کارها را مشخص کردید و جدول زمانبندی را نوشتید نوبت تصویرسازی میرسد! یعنی برنامه و کارهایی که باید انجام دهید را بهصورت تصویری درآورید. از نمودار گانت و فلوچارت استفاده کنید تا دید خوبی نسبت به راهی که قرار است طی کنید، بدست آورید. سعی کنید این تصاویر را در مکانی که بهراحتی قابل دسترس است قرار بدهید. دیوار دفتر کارتان یا اتاق مطالعه محل مناسبی است.وقتی کاری انجام شد آن را خط بزنید!
با حرکت روی مسیری که ترسیم کردید و انجام کارها، روی آنها علامتی بزنید که کار تمام شد! این نه تنها به شما حس خوب و رضایت بخشی میدهد بلکه در ادامۀ مسیر به شما کمک میکند که کاری را جا نگذارید و همهچیز را به ترتیب انجام بدهید. در پروژههای گروهی اهمیت خط زدن کارهای انجام شده بیشتر است. پلتفرمهایی مثل ترلو اینجا خیلی کارساز خواهند بود.همه چیز را یادداشت کنید!
همزمان با پیشروی در برنامهتان از همهچیز یادداشتبرداری کنید. یادداشت کردن نکات مهم در آینده بسیار به کارتان میآید و با این کار میتوانید بخشهای مختلف برنامهتان را به هم مرتبط کنید.تا رسیدن به هدف نهایی متوقف نشوید!
وقتی برنامه ریزی کردید و همۀ مراحل و نقاط هدف را مشخص کردید، کار آسانی پیش رو دارید؛ هرروز به برنامه پایبند باشید تا به هدفتان برسید. درست است که همیشه باید به برنامه عمل کرد و پیوستگی شرط مهمی است اما باید انعطافپذیر هم باشید. اکثر اوقات اتفاقات پیشبینی نشدۀ زیادی در مسیر شما رخ میدهد که کنترل آنها از دست شما خارج است. پس همیشه خودتان را برای تغییر در برنامه آماده کنید تا متناسب با شرایط جدید پیش بروید.اگر لازم است زمانبندی را تغییر دهید اما هرگز از هدفتان دست برندارید!
گاهی اوقات اتفاقات و شرایط جدید باعث میشود نتوانید در زمان تعیینشده وظایف خودتان را انجام دهید. اگر چنین اتفاقی افتاد ناامید نشوید. مهم رسیدن به هدف است. به جای غصه خوردن، برنامه را بهروز کنید و با شرایط جدید خودتان را وفق دهید.بخش دوم برنامهریزی: مدیریت زمان
وقتی برنامۀ خودتان را با توجه به اهدافتان نوشتید باید یاد بگیرید که چگونه زمانتان را مدیریت کنید و به کارهایتان برسید. چطور؟ در ادامه به شما میگویم.برای خودتان یک برنامهریز پیدا کنید!
فرقی نمیکند که کتاب باشد یا اپلیکیشن موبایل؛ شما به یک برنامهریز نیاز دارید که به شما در مسیر برنامهریزی کمک کند. با این کار بهراحتی برای هر ساعت خودتان میتوانید برنامهریزی کنید. مطمئن شوید که استفاده از کتاب یا اپلیکیشن ساده باشد. در غیر این صورت وقت شما بیشتر هدر خواهد رفت. مطالعات نشان میدهند که نوشتن کارها روی کاغذ، احتمال انجام آنها را بیشتر میکند. پس برنامهتان را به روش قدیمی و سنتی روی کاغذ بنویسید. داشتن یک برنامهریز از لحاظ روانی روی شما تاثیر میگذارد؛ استرس شما را کاهش میدهد و آرامش بخش هم است! چون وقتی بدانید که چه کاری باید انجام دهید و برنامهتان جلوی چشمانتان باشد کمتر به آن فکر میکنید و عملکرد شما بهتر خواهد شد.لیست کارهای انجام شده را دور بریزید!
تو دو لیستها (to do) فقط فهرستی هستند از کارهایی است که باید انجام بدهید، اما زمان مشخصی هم به آن اختصاص دادید؟ نکته مهم همین است! این لیستها آنقدر که گفته میشود در برنامهریزی موفق، موثر نیستند. به جای آن از برنامهریزها استفاده کنید، زیرا به شما این امکان را میدهند که برای هر کار زمان مشخصی را اختصاص دهید. اکثر برنامهریزها، دقیقا مثل برگه برنامهریزی تحصیلی کنکور، از بلوکهای یک ساعته تشکیل شدهاند. این یعنی برای هر وظیفه میدانید که چقدر زمان دارید.محدود کردن زمان را یاد بگیرید!
تفریح و استراحت خود را هم برنامهریزی کنید!
تحقیقات نشان داده است برنامهریزی برای وقتهای آزادتان، تاثیر بسیار زیادی در حس رضایت از زندگی دارد. این نکته را در نظر بگیرید که کار زیاد همیشه با بهرهوری بالا و موفقیت همراه نیست. در حقیقت کار بیشتر از 50 ساعت در هفته بهرهوری شما را کاهش میدهد. پس حتماً برای تفریح و استراحت هم در برنامهتان زمانی در نظر بگیرید. کمبود خواب قاتل برنامهریزی موفق است! ساعت خواب استاندارد برای بزرگسالان حداقل 7 ساعت و برای نوجوانان 8.5 ساعت است؛ این استاندارد را رعایت کنید. اگر خوب نمیخوابید نباید انتظار داشته باشید در کارها یا درس موفق باشید. خوشگذرانی را هم فراموش نکنید؛ زندگی فقط کار و درس نیست. مطالعات در این زمینه نشان میدهد که فعالیتهایی مثل باشگاه، چرت زدن، مدیتیشن و بازی کردن در طول روز، بهرهوری شما را بسیار بیشتر میکند.آخر هفته وقت کار کردن نیست!
متخصصان برنامهریزی توصیه میکنند طوری برنامهریزی کنید که از همان اول هفته بدانید در انتهای هفته وقت کافی برای استراحت دارید. بهترین استفاده از روزهای هفته را داشته باشید تا آخر هفته وقت کافی داشته باشید. در طول هفته به فعالیتهای اجتماعی و کاری خودتان را انجام دهید. اگر وقت کافی نداشتید میتوانید تغییراتی در برنامه خود ایجاد کنید. تمام تلاشتان را بکنید تا کارها به آخر هفته نکشد. وقت گذراندن با دوستان و خانواده بسیار مهم است؛ باعث میشود آرامش بیشتری داشته باشید.نمونه یک برنامه روزانه
بگذارید برای شما نمونهای از یک برنامه روزانه را بیاوریم. مثال پایاننامه یادتان هست؟ برنامه روزانه در این مثال اینگونه خواهد بود: 7: بیدا باش! 7:15: ورزش 8:30: دوش گرفتن و لباس پوشیدن 9:15: آماده کردن صبحانه و خوردن آن 10: کار بر روی پایان نامه- نوشتن (به علاوه 15 دقیقه استراحت کوچک) 12:15: ناهار 1:15 بعد از ظهر: چک کردن ایمیلها 2 بعد از ظهر: تحقیق در مورد موضوع مشخص (شامل 20 تا 30 دقیقه استراحت / میان وعده) 5 بعد از ظهر: جمعبندی، بررسی ایمیلها، مشخص کردن اهداف روز بعد 5:45 بعد از ظهر: رها کردن میز کار و رفتن به خرید 7:00 بعد از ظهر: درست کردن شما و نوش جان کردن آن 9:00 شب: ریلکس کردن، گوش دادن به موسیقی (ترجیحا پینک فلوید!) 10:00 شب: رفتن به رختخواب، مطالعه (30 دقیقه)، خوابیدن.هر روزتان با روز دیگر متفاوت باشد!
برای مشکلات هم فکری بکنید!
بلوکهای یک ساعته را یادتان هست؟ به هر بلوک مقداری زمان برای اتفاقات پیشبینی نشده اضافه کنید. اگر در ابتدای برنامهتان هستید به شما توصیه میکنیم که برای انجام کارها دوبرابر آنچه که پیشبینی میکنید وقت اختصاص دهید. بعد از گذشت چند هفته، وقتی چموخم کار دستتان آمد میتوانید این زمان را کمتر کنید. اما همیشه مقداری را برای مشکلاتی که ممکن است سر راه شما قرار بگیرید اختصاص دهید.با خودتان مهربان و منعطف باشید!
هیچوقت بیش از اندازه به خودتان فشار نیاورید. اگر دیدید که قسمتی از کار طبق برنامهریزی پیش نمیرود، زمان بیشتری برای آن کنار بگذارید. مخصوصاً وقتی در ابتدای راه هستید. منعطف باشید و به خودتان سخت نگیرید. در هفتههای اول، همه کارهایی که انجام میدهید را یادداشت کنید. با این کار دید بهتری نسبت به گذر زمان دارید و متوجه میشوید وقت خود را صرف چه چیزهایی میکنید. مهمتر از این، میفهمید برای انجام کارها چقدر زمان صرف میکنید. پس از لحظه بیدار شدن تا لحظه خوابیدن، همه کارها را، با زمانی که برای انجامشان صرف کردید، بنویسید.ارتباط خود را با دنیای مجازی قطع کنید!
در برنامه روزانهتان وقتی را برای چک کردن ایمیلها و شبکههای اجتماعی در نظر بگیرید اما آن را محدود کنید. خارج آن وقت، به سراغ گوشی خود نروید. میدانیم که چک کردن پستهای جدید اینستاگرام واقعاً لذتبخش و حتی اعتیادآور است اما وقتی برنامهریزی دارید، یعنی هدفی دارید. برای رسیدن به آن هدف باید تلاش کرد. چند دقیقه وقت گذاشتن برای شبکههای اجتماعی ممکن است در ظاهر خیلی نباشد اما در بلندمدت زمان زیادی از شما میگیرد. فرض کنید در روز فقط نیم ساعت به گشتوگذار در فضای مجازی بگذرد. نیم ساعت در روز وقت زیادی نیست اما همین نیم ساعت در طول هفته 3.5 ساعت میشود. در ماه 15 ساعت و در یک سال 180 ساعت! شما با 180 ساعت میتوانستید چندین دوره آموزشی را بگذرانید یا کلی کتاب بخوانید.بخش سوم برنامهریزی: حفظ انگیزه
حالا که رمز و راز برنامهریزی را یاد گرفتید و در مدیریت زمان هم حرفهای شده اید، وقت آن است که انگیزه خود را حفظ کنید. وقتی انگیزهای برای ادامه کار نداشته باشید به هدفتان هم نمیرسید. فرقی نمیکند برنامه شما چقدر دقیق و خوب طراحی شده باشد.مثبت فکر کنید!
به خودتان جایزه بدهید!
این میتواند بخش لذتبخشِ برنامهریزی موفق شما باشد. هر وقت به یکی از نقاط هدف خود رسیدید، با یک پاداش جذاب خودتان را خوشحال کنید. مثلا برای اولین نقطه هدف، شام در رستوران مورد علاقه میتواند انگیزه زیادی به شما بدهد. یک پیشنهاد دیگر اینکه میتوانید مقداری پول به یکی از دوستانتان بدهید و به او بگویید تنها در شرایطی این پول را به شما بازگرداند که یک کار خاص از برنامهتان را انجام داده باشید. اگر کار انجام شد که پول مال شماست در غیر این صورت تا رسیدن به هدف پولی هم درکار نیست!یک شبکه پشتیبانی داشته باشید!
در کنار خانواده و دوستان بودن بسیار مهم است. از آن مهمتر برقراری ارتباط با افرادی است که اهدافی مشابه شما دارند. هرچه این ارتباطات بیشتر باشد در زمان نیاز کمک بیشتری دارید. به شما پیشنهاد میکنیم یکی از دوستان نزدیک شما روی برنامهتان نظارت کند. روند برنامه خود را برای او توضیح دهید و از او بخواهید هر هفته روند پیشرفت شما را بررسی کند.پیگیر پیشرفتتان باشید!
وقتی برای هدفی برنامهریزی میکنید چه چیزی جذابتر از دیدن پیشرفتتان است؟ تحقیقات نشان داده است پیشرفت بیشترین انگیزه را در افراد ایجاد میکند. بهترین راه هم تیک زدن کارهای انجام شده از برنامهتان است.زود بخوابید و زود بیدار شوید!
وقتی زندگی افراد موفق و با برنامه را بررسی میکنیم متوجه میشویم که همه آنها سحرخیز هستند و برنامه مشخصی برای آغاز روزشان دارند. بهترین راه برای شروع روز جدید، ورزش کردن است. فرقی نمیکند که چند دقیقه تمرینهای کششی باشد یا یک ساعت یوگا؛ ورزش صبحگاهی تاثیر فوقالعادهای در زندگی شما میگذارد. فقط کافیست یک هفته امتحان کنید و از نتایج آن شگفتزده شوید. بعد از ورزش، صبحانه نوش جان کنید، مطالعه داشته باشید و در دفترچه خاطرات خود بنویسید. تمام تلاشتان را بکنید تا شب قبل از ساعت 11 بخوابید. این رمز پیروزی شما خواهد بود.استراحت کنید!
اگر مدام در حال کار کردن باشید، خودتان را خسته میکنید. اگر میخواهید همیشه انگیزه داشته باشید در روز زمانی را برای استراحت و آرام شدن در نظر بگیرید. این کار بهرهوری شما را هم بیشتر میکند. بگذارید یک مثال برایتان بزنیم. از صندلی بلند شوید و میز کار را رها کنید. تلفن همراه خود را خاموش کنید. یک جای ساکت و آرام پیدا کنید و بنشینید و هیچ کاری نکیند. اگر ایدهای به ذهنتان رسید آن را یادداشت کنید. اگر هم نه از کار نکردن لذت ببرید!تصویرسازی کنید!
چند دقیقه چشمانتان را ببندید و به هدفتان فکر کنید. تصور کنید که به آن رسیدهاید. تجسم کنید که چه حس و حالی خواهید داشت. آنچه پیش روی شماست به شما انگیزه میدهد و به شما کمک میکند سختیهای مسیر را تحمل کنید.بدانید که آسان نخواهد بود!
معمولا هر چیز ارزشمندی به آسانی به دست نمیآید. ممکن است مسیر سختی را پیش رو داشته باشید. ممکن است مجبور باشید با مشکلات زیادی دستوپنجه نرم کنید. باید خود را برای هرچیزی آماده کنید تا در مسیر برنامهریزی کم نیاورید. وقتی به مشکلی برمیخورید به جای ناراحتی و ناامیدی آن را بپذیرید و دنبال راهحل باشید. از مشکلات و اشتباهات خود درس بگیرید تا اگر در آینده بازهم اتفاق افتاد، به آسانی از آن عبور کنید.بخش چهارم برنامهریزی: مشخص کردن هدف
همانطور که در ابتدا گفتیم مشخص کردن هدف اولین قدم در برنامهریزی است. روشهایی وجود دارد که در این راه بسیار به کارتان میآید. ادامه متن را بخوانید تا مجهزتر شوید.درباره هدفتان بنویسید!
درباره هدفتان تحقیق کنید!
وقتی مشخص شد که واقعاً دنبال چه هستید، وقت تحقیق است. تحقیق کردن مسیر را برای شما روشن میکند و کمکتان میکند سریعترین و بهترین راه را انتخاب کنید. با افرادی که قبلاً هدف شما را دنبال کردهاند مشورت کنید. مثلا اگر در حال نوشتن پایاننامه هستید، از دوستانتان که قبلا این مسیر را طی کردهاند و از پایاننامه خود دفاع کردن بخواهید شما را راهنمایی کنند. از انجمنهای آنلاین هم میتوانید کمک بگیرید. مشورت کردن و راهنمایی گرفتن، صرفهجویی در زمان است!همه گزینهها را بررسی کنید و بهترین را انتخاب کنید!
بعد از انجام تحقیقات، درک خوبی نسبت به راههای رسیدن به هدفتان خواهید داشت. همه گزینهها را بررسی کنید و نقشه راه آن را ترسیم کنید. بهترین راه را با توجه به زمان و محدودیتهایی که دارید انتخاب کنید و برنامهریزیتان را بر اساسا آن انجام دهید.از همه جنبههای هدف خود آگاه باشید!
مواردی که با هدف شما و برنامه شما مرتبط هست و میتواند روی آن تاثیر بگذارد را بررسی کنید. آگاهی از این موارد مسیرتان را در آینده هموار میکند. وقتی بدانید برای نوشتن پایاننامه ذهن شما خسته میشود یا ممکن است در تحقیقات کم بیاورید از همان ابتدای کار میتوانید دنبال چاره باشید!انعطافپذیر باشید!
در مسیر برنامهریزی ممکن است اهداف شما تغییر کند یا شرایط عوض شود. باید نسبت به همه تغییرات منعطف باشید. به هدف اصلی فکر کنید و سختیها را تحمل کنید. امیدتان را از دست ندهید و پرقدرت ادامه دهید.سخن آخر
برنامهریزی موفق، تنها راه رسیدن به هدفهای بزرگ است. همه افراد موفق برای زندگی و کار خود برنامه دارند. فرقی نمیکند میخواهید برای درس خواندن برنامهای داشته باشید یا برای کسبوکارِ خودتان دنبال راهی برای موفقیت هستید. یک برنامهریزی خوب، رمز موفقیت شماست. اول از همه باید هدفتان را مشخص کنید و طبق آن برنامهریزی کنید. مدیریت زمان و حفظ انگیزه هم دو عنصر کلیدی در این مسیر هستند. پس وقت را تلف نکنید و از همین الان برنامهریزی را شروع کنید.
به دنبال رشد کسب و کارتان هستید؟
ملیپیامک به شما امکان جذب، نگهداری و تعامل با مشتری را می دهد.
ثبت نام و ارسال پیامک
ثبت نام در کمتر از 1 دقیقه
بحث درباره این مقاله را شما آغاز کنید!
ارسال دیدگاه